- 06-03-2009
- 1704
Hicran Hüseynova
Mən hələ yatmamışam
Su axır, gözüm baxır,
Axır, yorulmur sular.
Baxır, küsür gözlərim,
Suların duracağı gün,
Durub, durulacağı gün,
Gözlərim səni gözləyir...
Varsanmı de?
...İllər keçir,
Kirpiklərim nəm çəkir,
Gözlərimin rəngi düşür sulara,
Sular çəhrayılaşır,
Yenə durulmaq bilmir.
...İllər keçir,
Sular axır.
Qovuşur əsəbi kirpiklərim,
Qovuşur səssiz damcılar.
İnanmayın, axar sular,
Kirpiklərim yalan deyir
Mən hələ yatmamışam.
“Qaranlıq adamları”
Yenə burda qalmışam-
Min il əvvəl donub qaldığım yerdə.
Uzaqda itlər hürüşür,
Yenə soyuqdu hava.
Yaxındasa bir tablo var-
“Qaranlıq adamları”.
“Qapqara qaranlıqda görünmür qara rənglər,
Görünmür nələr, nələr...”
Hərdən külək də əsir
Bu sehrli gecədə,
Səhərə çox var hələ.
Mənsə donub qalmışam
Min il əvvəlki yerdə.
Belə getsə,
Çətin tərpənəm birdə.
-Bəlkə, belə yaxşıdır?...
Uzaqda itlər hürüşür,
Ulduzlar yağır üstümə
Yağış
Titrədir qəlbimi hər soyuq damla
Sonra isindirir, ovudur yenə
Oxşayır könlümü həzin bir nəğmə
Nə deyir bu yağış, nə deyir belə?
Gözlərimdə donan göz yaşımdımı?
Dünyada ən yaxın sirdaşımdımı?
Bəlkə, ürəyimi duyacaq elə,
Nə deyir bu yağış, nə deyir belə?
Bəlkə, ürəyimi duyacaq elə,
Bəlkə, kədərimi yuyacaq elə
Bəlkə, canlanacaq gələcək dilə.
Nə deyir bu yağış, nə deyir belə?
Zikr et
Bütün səslərin, sözlərin,
Var olan, olmayan rənglərin
İtdiyi yaz dumanında
Bir təsbeh yellənir havada.
Ətirli, çəhrayı dənələr
Çəhrayı günlər kimi
Dağılır boşluğa.
Dilmdə dua, əlimdə təsbeh,
Dənələr pıçıldayır:
Zikr et, zikr et!
Uzanır hava boyu
Çəhrayı təsbeh,
Nədir bu çəkisizlik,
Ya bütün çəkilərin
İtdiyi o an?
Sözlər çırpınır ki,
Uçsun dodaqdan:
Zikr et! Zikr et!
Səhər. Br qadın dayanıb uzaqda
əlində söz dolu dəftər,
sözlərin ən böyüyü səslənir qulağında:
Zikr et! Zikr et!
Tutqun hava, tutqun ovqat.
Görən, yağacaqmı yağış,
Görən, çıxacaqmı günəş?
Mən hələ yatmamışam
Su axır, gözüm baxır,
Axır, yorulmur sular.
Baxır, küsür gözlərim,
Suların duracağı gün,
Durub, durulacağı gün,
Gözlərim səni gözləyir...
Varsanmı de?
...İllər keçir,
Kirpiklərim nəm çəkir,
Gözlərimin rəngi düşür sulara,
Sular çəhrayılaşır,
Yenə durulmaq bilmir.
...İllər keçir,
Sular axır.
Qovuşur əsəbi kirpiklərim,
Qovuşur səssiz damcılar.
İnanmayın, axar sular,
Kirpiklərim yalan deyir
Mən hələ yatmamışam.
“Qaranlıq adamları”
Yenə burda qalmışam-
Min il əvvəl donub qaldığım yerdə.
Uzaqda itlər hürüşür,
Yenə soyuqdu hava.
Yaxındasa bir tablo var-
“Qaranlıq adamları”.
“Qapqara qaranlıqda görünmür qara rənglər,
Görünmür nələr, nələr...”
Hərdən külək də əsir
Bu sehrli gecədə,
Səhərə çox var hələ.
Mənsə donub qalmışam
Min il əvvəlki yerdə.
Belə getsə,
Çətin tərpənəm birdə.
-Bəlkə, belə yaxşıdır?...
Uzaqda itlər hürüşür,
Ulduzlar yağır üstümə
Yağış
Titrədir qəlbimi hər soyuq damla
Sonra isindirir, ovudur yenə
Oxşayır könlümü həzin bir nəğmə
Nə deyir bu yağış, nə deyir belə?
Gözlərimdə donan göz yaşımdımı?
Dünyada ən yaxın sirdaşımdımı?
Bəlkə, ürəyimi duyacaq elə,
Nə deyir bu yağış, nə deyir belə?
Bəlkə, ürəyimi duyacaq elə,
Bəlkə, kədərimi yuyacaq elə
Bəlkə, canlanacaq gələcək dilə.
Nə deyir bu yağış, nə deyir belə?
Zikr et
Bütün səslərin, sözlərin,
Var olan, olmayan rənglərin
İtdiyi yaz dumanında
Bir təsbeh yellənir havada.
Ətirli, çəhrayı dənələr
Çəhrayı günlər kimi
Dağılır boşluğa.
Dilmdə dua, əlimdə təsbeh,
Dənələr pıçıldayır:
Zikr et, zikr et!
Uzanır hava boyu
Çəhrayı təsbeh,
Nədir bu çəkisizlik,
Ya bütün çəkilərin
İtdiyi o an?
Sözlər çırpınır ki,
Uçsun dodaqdan:
Zikr et! Zikr et!
Səhər. Br qadın dayanıb uzaqda
əlində söz dolu dəftər,
sözlərin ən böyüyü səslənir qulağında:
Zikr et! Zikr et!
Tutqun hava, tutqun ovqat.
Görən, yağacaqmı yağış,
Görən, çıxacaqmı günəş?
